ارتباط جویدن آدامس و دیابت نوع۲ چیست؟
تاریخ انتشار: ۲۵ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۳۷۹۳۹
به گزارش ایسکانیوز، نتایج تحقیقات اخیر اسکان که استادیار بالینی در گروه پریودنتیکس و ریشه دندان در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه بوفالو است، ارتباط قابل توجهی را بین عملکرد جویدن و سطح گلوکز خون در بیماران دیابت نوع ۲ نشان داد. به‌طور خاص، وی دریافت که بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ که توانایی کامل جویدن را حفظ می‌کنند، به میزان قابل توجهی سطح گلوکز خون پایین‌تری در مقایسه با افرادی که عملکرد جویدن ضعیفی دارند، نشان می‌دهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این تحقیق گذشته‌نگر به داده‌های جمع‌آوری شده از ۹۴ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ که در یک کلینیک سرپایی در بیمارستانی در استانبول، ترکیه مراجعه کرده بودند، پرداخت. بیماران به دو گروه تقسیم شدند، گروه اول شامل بیمارانی بود که «عملکرد جونده‌ای» خوبی داشتند؛ دندان‌ها به‌قدر کافی درست روی هم قرار می‌گرفتند و به‌گونه‌ای با هم تماس داشتند که فرد بتواند غذای خود را به‌خوبی بجود. سطح گلوکز خون این گروه ۷.۴۸ بود. گروه دوم نمی‌توانستند خوب بجوند یا به‌هیچ وجهی توانایی جویدن نداشتند زیرا دارای تعداد کمی دندان بودند یا هیچ دندانی نداشتند. سطح گلوکز خون آنان حدود دو درصد بالاتر، یعنی ۹.۴۲ درصد بود.
اهمیت جویدنوقتی با خانواده و دوستان سر یک میز می‌نشینید، جویدن، چیزی است که هرگز به آن فکر نمی‌کنید. با این حال، وقتی همبرگر خود را گاز می‌زنید، چندین اتفاق شروع می‌شود. هضم، فرآیندی که در آن بدن شما مواد مغذی را از غذا استخراج می‌کند، زمانی شروع می‌شود که جویدن باعث تحریک تولید بزاق می‌شود. مواد مغذی که برای کاهش سطح گلوکز خون مهم هستند شامل فیبر است که تا حد زیادی از طریق جویدن غذاهای مناسب به‌دست می‌آید. همچنین گزارش شده است که جویدن واکنش‌هایی را در روده تحریک می‌کند که منجر به افزایش ترشح انسولین و هیپوتالاموس می‌شود که احساس سیری را تقویت خواهد کرد و منجر به دریافت غذای کمتری می‌شود. کمتر خوردن احتمال اضافه وزن را که یک عامل خطر اصلی برای ابتلا به دیابت نوع ۲ است، کاهش می‌دهد.
مراقبت از دنداناسکان گفت: علاقه بالینی ویژه من درمان بیماران دندانپزشکی است که به‌طور نظام‌مند در معرض خطر هستند. هدف تحقیق وی کمک به دورنمای بهبود سلامت عمومی است. این تحقیق اشاره می‌کند که تا سال ۲۰۱۹، حدود نیم میلیارد نفر در سراسر جهان به دیابت مبتلا بودند و حداقل ۹۰ درصد از این بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ بودند.
توجه به بهداشت دهان و دندان به‌تازگی به بخشی از رویکرد مدیریت دیابت همراه با تشویق بیماران به حفظ وزن سالم، رژیم غذایی سالم و ترک سیگار تبدیل شده است.
اسکان بیان کرد: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که ارتباط قوی بین جویدن و کنترل سطح گلوکز خون در بیماران دیابت نوع ۲ وجود دارد. این تحقیق هیچ متغیر مستقلی که بتواند بر سطح گلوکز خون در بین افراد مورد مطالعه تأثیر بگذارد پیدا نکردزیرا هیچ تفاوت آماری بین آزمودنی‌ها از نظر شاخص توده بدنی، جنسیت، وضعیت سیگار کشیدن، داروها یا عفونت همانطور که توسط شمارش گلبول‌های سفید خون در ابتدا نشان داده شد، وجود نداشت.
بهبود چشمگیر در مورد یک بیمار که در یک تحقیق در سال ۲۰۲۰ به رهبری اسکان توضیح داده شد، مزایای بالقوه بهبود عملکرد جویدن از طریق ایمپلنت‌های دندانی و ترمیم ثابت مناسب را نشان می‌دهد. یک بیمار دیابت نوع ۲ که عملکرد جویدنش به‌دلیل از دست دادن دندان‌ها به‌شدت مختل شده بود، ابتدا با سطح گلوکز خون ۹.۱ مراجعه کرد. بیمار تغذیه را با استفاده از شیشه شیر و خوردن غذای کودک به‌دست آورد. چهار ماه پس از درمان با ترمیم ثابت کامل با ایمپلنت دهان، سطح گلوکز بیمار به ۷.۸ کاهش یافت و پس از ۱۸ ماه به ۶.۲ رسید.
عوارض کشندهبر اساس یافته‌های اسکان، نتایج تحقیقات نشان داده است که افزایش تنها یک درصدی سطح گلوکز خون با افزایش ۴۰ درصدی مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی عروقی یا ایسکمیک قلب در میان افراد مبتلا به دیابت مرتبط است. سایر عوارض می‌تواند شامل بیماری کلیوی، آسیب چشم، نوروپاتی(آسیب عصبی) و بهبود آهسته زخم‌های ساده مانند بریدگی‌ها و تاول‌ها باشد.
اسکان اظهار کرد: علاقه‌مند به تحقیقاتی هستم که می‌تواند سلامت مردم را بهبود بخشد. وی و یکی از محققان، دکتر یتر ای بایرام از گروه پزشکی داخلی، بیمارستان آموزشی و تحقیقاتی حمیدیه در استانبول، مشتاقانه منتظر مطالعات بیشتری هستند که روابط علّی احتمالی بین تقویت جویدن و سطوح گلوکز خون را بررسی می‌کند.
یافته‌های این تحقیق در مجله PLOS ONE منتشر شده است.
منبع: اکوفارس
کلیدواژه: بانک مرکزی افزایش قیمت شاخص بورس طلای جهانی قیمت روز خودرو مبتلا به دیابت دیابت نوع ۲ سطح گلوکز خون عملکرد جویدن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۳۷۹۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معمای عجیب: این ۵۰۰ نفر از بیماری قلبی و دیابت در امانند
افراد مبتلا به سندرم لارون، ریسک پائینی برای ابتلا به بیماری‌های قلبی و اختلالات مرتبط با افزایش سن دارند و دانشمندان در همین نکته به دنبال درمان‌های جدیدی هستند.
به گزارش خبرآنلاین، گونه نادری از کوتاه‌قامتی به نام سندروم لارون که در سراسر دنیا تنها ۴۰۰ تا ۵۰۰ نفر به آن مبتلا هستند، توجه دانشمندانی را که در حوزه پیری و بیماری‌های متابولیک مشغول بررسی هستند، به خود جلب کرده است.
جالب اینجاست که در مجموعه‌ای از مطالعات، این بیماری با تعداد قابل‌توجهی از اثرات مثبت سلامتی، مثل محافظت در برابر دیابت، سرطان و زوال شناختی مرتبط به نظر می‌رسد و موش‌هایی با شرایط مشابه حدود ۴۰ درصد بیشتر از حیوانات کنترل عمر می‌کنند.
بیماران سندروم لارون از بیماری قلبی در امانندگرچه هنوز مشخص نیست که آیا افراد مبتلا به سندرم لارون (کمبود گیرنده هورمون رشد)، به‌طور متوسط بیشتر از افراد معمولی عمر می‌کنند یا خیر، اما نتیجه بررسی منتشره در Med حکایت از آن دارد که احتمالاً خطر کمتری در ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، مبتلایان به این سندروم را تهدید می‌کند. مبتلایان به این سندروم، فشارخون پایین‌تری دارند و تجمع چربی در شریان‌هایشان کمتر است و دیواره شریان کاروتید آنها نسبت به افرادی که به این سندروم مبتلا نیستند، ضخامت کمتری دارد.
والتر لونگو، زیست‌پیری‌شناس دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و یکی از نویسندگان این مقاله دراین‌باره توضیح داده: «این مطالعه عملاً این آخرین قطعه گمشده‌ای بود که نشان می‌دهد که بیماران مبتلا به این سندروم، از همه بیماری‌های اصلی مرتبط با سن در امان هستند و از همین رو جزئیات مطالعه درباره این سندروم، ممکن است در تولید داروها یا رژیم‌های غذایی با اثرات محافظتی مورداستفاده قرار بگیرد».
از اکوادور تا سراسر جهان«خایمه گوارا آگیره»، متخصص غدد دانشگاه سانفرانسیسکو در پایتخت اکوادور و یکی از نویسندگان این مقاله دراین‌باره گفته: «در این مطالعه ۲۴ فرد مبتلا به سندرم لارون و ۲۷ نفر از بستگان آنها مورد بررسی قرار گرفتند که همگی در اکوادور زندگی می‌کنند.» اکوادور کشوری است که یک‌سوم افراد مبتلا به این بیماری در آن زندگی می‌کنند.
او از زمانی که گروهی از افراد مبتلا به این بیماری را در روستا‌های دورافتاده در کوه‌های آند شناسایی کرد، بیش از ۳۰ سال است که آنها را زیر نظر دارد.
افراد مبتلا به سندرم لارون، دارای کمبود گیرنده هورمون رشد هستند و ازاین‌رو، بدنشان نمی‌تواند به صورتی درست و صحیح از این هورمون بهره ببرد. البته سطح هورمون رشد در بدن آنها طبیعی یا حتی بالاست، ولی سطح فاکتور رشد شبه انسولین-۱ (IGF-۱) (که به هورمون رشد در راستای تقویت رشد استخوان‌ها و بافت‌ها کمک می‌کند) در بدنشان پائین است.
طبق گفته لونگو، از آنجایی که پایین بودن سطح IGF-۱ با خطر بیشتر بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط است، بسیاری بر این باورند که افراد مبتلا به سندرم لارون احتمالاً با مشکلات قلبی و عروقی زیادی روبه‌رو هستند. تحقیقات پیشین که توسط همین گروه انجام شده بود، حکایت از آن داشت که افراد مبتلا به سندروم لارون، آمار مرگ‌ومیر مشابهی بر اثر بیماری‌های قلبی دارند و بعد از تحقیقات گوارا آگیره درباره برخی مرگ‌های ناشی از حملات قلبی، او متوجه تناقض‌های متعددی شد. خود او در این‌باره گفته: «مردم در آن شهر‌های کوچک، گاهی هر مرگی را بدون هیچ توضیحی به انفارکتوس میوکارد نسبت می‌دهند و این ساده‌ترین کار است.»
مجموعه‌ای از آزمایش‌های بعدی نشان داد که افراد مبتلا به سندرم لارون در مقایسه با بستگانشان که این بیماری را نداشتند، ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی معمولی یا کمتری داشتند.
راوی ساواریرایان، ژنتیک بالینی و محقق مؤسسه تحقیقاتی کودکان مرداک در ملبورن گفته: «این‌ها نتایج مقدماتی بررسی در تعداد بسیار کمی از افراد است که جالب به نظر می‌رسند. من فکر می‌کنم که این بررسی‌ها باید در گروه‌های بسیار بزرگ‌تری تکرار شوند.»
شرایط مشابه در بیماران آکندروپلازیساواریرایان و همکارانش نتایج مشابهی را در بیماران مبتلا به نوع دیگری از کوتاه‌قامتی به نام آکندروپلازی یافتند. او در این رابطه توضیح داد: «وقتی به این مقاله نگاه کردم، شباهت‌های زیادی بین این دو دیدم و این برایم واقعاً جالب بود.»
مانوئل آگویار-اولیویرا، متخصص غدد در دانشگاه فدرال سرگیپ در برزیل، که در حال بررسی جهش نادر دیگری که باعث کوتاهی قد می‌شود است، اثرات محافظتی قلبی عروقی مشابهی را در بین بیش از گروهی از افراد که بیش از ۳۰ سال آنها را زیر نظر داشته، مشاهده کرده و دراین‌باره گفته: «داده‌ها بسیار شبیه به هم هستند.»
محققان از این احتمال که افراد مبتلا به سندرم لارون ممکن است بیشتر از حد متوسط عمر کنند، شگفت‌زده شده‌اند. تابه امروز هیچ یک از این محققان، نشانه‌ای در این رابطه نیافته‌اند، اما امیدوارند که در مقایسه افراد مبتلا به این سندروم با خواهر‌ها و برادر‌های سالم‌شان، نشانه‌ای برای طول عمر بیابند. آگیره دراین‌باره گفته: «در تلاش برای به دست آوردن بودجه برای انجام این مطالعات هستم.»
الهام‌بخشی برای ساخت داروهاهایم ورنر، متخصص ژنتیک که درباره اثرات محافظتی سندرم لارون در برابر سرطان مطالعه می‌کند، به این نکته اشاره کرده که تلاش‌های کنونی در مسیر کمک به شناسایی ژن‌ها و مسیر‌هایی که ممکن است در برابر بیماری‌های قلبی عروقی محافظت کنند، مهم خواهد بود: «تشخیص این ژن‌ها برای مداخلات تغذیه‌ای یا دارویی در آینده اهمیت زیادی دارد.»
لونگو امیدوار است که نتایج اخیر بتواند در توسعه استراتژی‌های جدیدی در راستای جلوگیری از بیماری‌های قلبی عروقی در افراد بدون این عارضه باشد، مفید و مؤثر باشد. شاید یک داروی خوراکی برای کاهش سطح IGF-۱ با هدف قرار دادن گیرنده هورمون رشد، راهکار مناسبی باشد. او در این رابطه گفت: «فقط باید متوجه شویم که چگونه می‌توان این کار را با خیال راحت انجام داد تا اوضاع را بدتر نکنیم.»
آگیر اولیورا البته تمایل چندانی به مسدود کردن هورمون‌ها برای تقلید از اثرات مثبت در افراد غیر مبتلا ندارد و معتقد است که این نوع مداخله ممکن است ریسکی و خطرناک باشد.
محققان در عین‌حال قصد دارند تا به مبتلایان به سندروم لارون کمک کنند. لونگو و گوارا آگیره از شرکت‌های داروسازی و دولت اکوادور خواسته‌اند تابه منظور بهبود روند رشد کودکان و نوجوانان مبتلا به این سندروم، IGF-۱ را برای آنها تهیه و فراهم کنند. چرا که برخی تحقیقات حکایت از آن دارد که این فاکتور ممکن است برای افراد مبتلا به کوتاه‌قامتی مؤثر باشد.
محققان همچنین با آغاز آزمایش یک رویکرد غذایی، امیدوارند تا رشد کودکان مبتلا به این سندرم را بهبود بخشد. گوارا آگیره به صورت رایگان به این گروه مراقبت‌های پزشکی ارائه می‌کند. خود او در این‌باره گفته: «آنها هنوز هم هر هفته با یک مشکل جدید به سراغم می‌آیند و خوشبختانه، تعداد آنها زیاد نیست.»
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند